|
اخبار و مطالب جالب از همه چیز و همه جا
اخبار و مطالب جالب از همه چیز و همه جا
سه شنبه 10 مرداد 1391برچسب:, :: 3:52 :: نويسنده : سید رضا حسینی
سینما خوردنی است یا پوشیدنی؟!
به نقل از فارس، مدت‌هاست بحث قهر مخاطبان با سینما بحث روز بسیاری از سینماگران و سینما دوستان شده است. دلایل متعددی نیز برای این بی‌میلی به سینما رفتن عنوان می‌شود، از کیفیت پایین فیلم‌ها و مضمون غیرخانوادگی آن‌ها تا نبود سالن‌های مناسب نمایش فیلم. از این رو برای جویا شدن از واقعیت امر و اینکه آیا حقیقتاً تماشاگران ایرانی با سینما قهر کرده‌اند یا خیر، به صورت انتخابی با شماره تلفن همراه تعدادی از شهروندان تهرانی تماس گرفتیم. از این افراد که در رده‌‌های سنی مختلف و با شغل و تحصیلات متفاوت بودند، پرسیدیم آخرین باری که به سینما رفتند کی بوده و چه فیلمی. جواب‌های جالبی از این پرس و جو دستمان را گرفت. از میان ۲۸ نفری که پاسخ سوالمان را دادند ۱۰ نفر به خاطر نداشتند آخرین بار چه زمانی پا به سالن تاریک سینما گذاشته‌اند. ۵ نفر به طور میانگین ۵ تا ۶ سالی بود که به سینما نرفته بودند. ۳ نفر هم اصلا تا به حال به سینما نرفته بودند و ۴ نفر نیز آن‌قدر رفتن به سینما برای‌شان دور می‌نمود که به طنز و کنایه در جواب سؤال می‌گفتند «سینما! سینما از کدام طرف است؟! مدت‌ها حتی به رفتن به سینما فکر نکرده‌ایم». یک نفر هم به فراخور شغل خود، فیلم‌های خاص را تماشا کرده بود، ۳ نفر دیگر هم شبکه ماهواره‌ای و اینترنتی را به سینما ترجیح می‌دادند. ۲ نفری هم بودند که سالن‌های سینما را محیط مناسبی برای یک تفریح سالم نمی‌دانستند و صبر می‌کردند فیلم‌های سینمایی به شبکه نمایش خانگی وارد شود و به تماشای آن‌ها بنشیند. بر اساس گزارش فارس، در ادامه نظرات مردم عزیز آمده که خواندن آن خالی از لطف نیست: * ۱۵ سال پیش برای اولین و آخرین بار به سینما رفتم «اکبر حمزه‌لویی» کارمند، دقیقا به خاطر دارد چه زمانی به سینما رفته و می‌گوید: من ۳۰ سال دارم و فکر کنم بیش از ۱۵ سال قبل برای اولین و آخرین بار به سینما رفتم و فیلم «پادزهر» را دیدم. او ادامه می‌دهد: راستش را بخواهید دیگر وقت نشد به سینما بروم، اما شنیده‌ام که وضع فیلم‌های سینمایی تعریف چندانی ندارد و برخی می‌گویند که من چیزی را از دست ندادم. «محمدرضا محمد‌خانی» ۳۱ ساله می‌گوید تنها برای فیلم‌های خاص که اسم‌شان روی زبان‌ها می‌افتد به سینما می‌رود. وی می‌گوید: سال پیش هم آن‌قدر در مورد «ورود آقایان ممنوع» رضا عطاران حرف زدند که به دیدن آن رفتم اما سینما رفتن دغدغه‌ام نیست. «داود بیات» که ۲۸ سال دارد و خود را کارمند مجلس شورای اسلامی معرفی می‌کند، در پاسخ سوال خبرنگار فارس می‌گوید: ۳ یا ۴ ماه پیش «قلاده‌های طلا» را دیدم. شنیده بودم، این فیلم سیاسی‌ترین فیلم سینمای ایران است و فکر کردم به فراخور شغلم آن را ببینم بد نیست. * سینما از کدام طرف است؟! اما پاسخ «محمد ناصری» نیز در نوع خود جالب است. او که کارمند و ۳۰ ساله است، وقتی با سؤالمان در مورد سینما رفتن مواجه می‌شود، مکث می‌کند، می‌خندد و می‌گوید: خبری ندارم، اصلا سینما از کدام طرف است؟! سینما خوردنی است یا پوشیدنی؟! * آخرین بار که سینما رفتم، وسوسه شدم به پرده سینما هم دست بزنم به گزارش فارس، در این میان «راضیه اخوان» ۲۸ ساله و شاغل، وقتی از او می‌پرسیم کی به سینما رفته و چه فیلمی، می‌خندد و می‌گوید: فقط می‌توانم بگویم آخرین بار ۴ سال پیش بود. سینما آن‌قدر خلوت بود که به راحتی می‌توانستیم مدام در صندلی‌ها جابه‌جا شویم! حتی وسوسه شدم که به پرده سینما هم دست بزنم. خلاصه از آن به بعد دیگر سینما نرفتم. * سالن‌های سینما محیط مناسبی برای خانواده‌ها نیست «کلثوم آقازاده» که ۳۳ سال دارد و کارمند یک شرکت مخابراتی است، هیچ وقت به سینما نمی‌رود و معتقد است: سالن‌های سینما، محیط سالمی برای افراد خانواده نیست. صبر می‌کنم هر وقت فیلم به شبکه نمایش خانگی رسید، سی‌دی آن را می‌گیرم و در کمال آرامش کنار خانواده تماشا می‌کنیم. اصلا وقتی می‌شود آدم با خیال راحت و هزینه کمتر فیلم را در کنار کسانی که دوست‌شان دارد و در محیط امن خانه تماشا کند چرا باید ریسک تماشای فیلم در سالن سینما را بپذیرد؟! * اگر فیلمی توقیف شود، دوست دارم آن را ببینم «محمدصادق درویش» که کارمند شرکت نفت است، در این باره به فارس می‌گوید: چند سال پیش که فیلم «به رنگ ارغوان» (به کارگردانی حاتمی‌کیا) با کلی داد و هوار به پرده سینماها رسید وسوسه شدم و رفتم و تماشایش کردم. اما اصولا باید فیلمی در معرض توقیف باشد یا شرایط اکرانش خیلی خاص باشد که سینما رفتن را به کارهای دیگرم ترجیح دهم. «رضا مظفریان» دندانپزشک که ۴۰ سال دارد، اندکی در خصوص سؤال ما فکر می‌کند و بالاخره با سؤال از همسرش به خاطر می‌آورد که ۸ سال پیش فیلم «دیدار» را دیده‌اند. «محمد میرزازاده» که دیگر رکورد‌دار است، می‌گوید: ۵۸ سال سن دارم و بیشتر از ۲۰ سال است که به سینما نرفته‌ام. «علی فتاحی» هم که کارمند دولت است می‌گوید اصلا به سینما نمی‌روم. * قبل‌ترها خواب و خوراکم سینما بود، الان از آن دل‌زده‌ام «پرستو مومنی» ۳۲ ساله می‌گوید: ۱۰ تا ۱۵ سال قبل، آن زمان که فرزند نداشتم، خواب و خوراکم سینما بود، اما الان اگر وقت هم داشته باشم تمایلی به سینما رفتنندارم. آدم را دلزده می‌کند این فیلم‌ها، حسرت به دل یک فیلم خوب مانده‌ام. * دوست ندارم حتی از کنار سالن‌های سینما رد شوم «قدرت‌الله پیرقلی‌پور» ۶۴ سال سن دارد. تا پیش از این هیچ فیلمی را برای دیدن از دست نمی‌داده، اما به نظرش حالا کیفیت فیلم‌ها بد شده و دیگر به سینما نمی‌رود. وی در توضیح این مطلب می‌گوید: البته ۵ سال پیش به اصرار بچه‌ها به دیدن فیلمی رفتیم که نیمه آن از دیدن آن پشیمان شدم و سالن سینما را ترک کردم و از آن به بعد دیگر دلم نمی‌خواهد حتی از کنار سالن‌های سینما هم رد شوم. * وقتی می‌توانی راحت در خانه فیلم ببینی، سینما رفتن برای چه؟ «محمود نصیر‌لو» بازنشسته مطبوعات نیز می‌گوید قبلا فیلم‌های خارجی در سینما به نمایش در‌می‌آمد که من دوست داشتم اما حالا در شبکه‌های ماهواره‌ای تماشا می‌کنم. آخرین بار نیز «پدر‌خوانده» را در یکی از شبکه‌ها دیدم. وقتی راحت می‌توانی در خانه بنشینی و فیلم ببینی، دیگر سینما رفتن چه مفهومی دارد؟! نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ
 اخیار و مطالب جالب از همه چیز و همه جا آخرین مطالب
پيوندها
نويسندگان
|
|||
 |
تبادل
لینک هوشمند
آمار
وب سایت:
