انتصاب سعید مرتضوی به عنوان مدیرعامل صندوق تامین اجتماعی تا به امروز با حواشی بسیاری تا همراه بوده از صدای اعتراض مجلس در تهدید به "استیضاح" شیخالاسلامی تا جلسه حکمیت برخی نمایندگان مجلس با مرتضوی و قول او برای استعفا از مدیرعاملی صندوق که به "قول شرف" معروف شد.
به گزارش خبرنگار جهان، در گزارش پیشین جهان به موضوعی که در انتصاب مرتضوی مورد غفلت تمام معترضان قرار گرفته بود، پرداخته شد و اینکه با توجه به سوابق کاری و اجرایی سعید مرتضوی، اصل انتصاب وی به عنوان مدیرعامل صندوق تامین اجتماعی برخلاف "نص صریح اساسنامه صندوق" و غیرقانونی بوده است.
اما نکته دیگری که در لابهلای حواشی و زدوخوردهای گفتاری بین مجلس و دولت مورد غفلت قرار گرفت، موضوع "پرداخت کامل و آنی تمام بدهیهای چندیدن ساله و انباشته شده دولت به صندوق تامین اجتماعی" بود.
سعید مرتضوی چهار روز پیش از وصول مطالبات این صندوق به میزان 35 هزار میلیارد تومان از طریق واگذاری سهام دولت در 21 شركت و بانك خبر داد.
دولت از سال ۸۵ به بهانههای مختلف عملا از پرداخت بدهیهای خود به صندوق تامین اجتماعی امتناع داشت به گونهای که بدهی دولت در سال ۸۵ به صندوق به بیش از ۶ هزار میلیارد تومان و این رقم در سال ۸۷ به ۱۰ هزار میلیارد تومان رسید و در سال ۸۹ بالغ بر ۳۰ هزار میلیارد تومان شد اما با این وجود از سوی دولت اقدام خاصی برای پرداخت این بدهیها صورت نگرفت.
این بی اعتنایی تا جایی پیش رفت که صندوق تامین اجتماعی که جمعیت 2 میلیون نفری بیمه شده و نزدیک به یک میلیون نفر مستمریبگیر(با در نظر گرفتن افراد خانواده بیمهشدگان این تعداد به ۲۷ میلیون نفر میرسد)، به دلیل بدهی سنگین دولت به این صندوق در آستانه ورشکستگی نیز قرار گرفت.
اما بخش جالب و البته مغفول مانده ماجرا از انتصاب سعید مرتضوی به عنوان مدیرعامل صندوق تامین اجتماعی آغاز شد؛ به محض انتصاب مرتضوی به این سمت، دولت به صورت آنی و در اقدامی غیرمنتظره تمام بدهی 35 هزار میلیارد تومانی اش به این صندوق را پرداخت کرد!
این حرکت دولت سؤالات و ابهامات زیادی را در پی داشته که البته با بالا گرفتن مجدد اختلاف نظرها بین دولت و مجلس بر سر استیضاح وزیر، موضوع پرداخت آنی بدهی دولت به صندوق در حاشیه قرار گرفته است.
حال جای این سؤال از رئیسجمهور محترم وجود دارد که چرا دولت مدت ها از پرداخت بدهی خود آن هم به مبلغ کلان 35 هزار میلیارد تومان به صندوقی مانند تامین اجتماعی که بهصورت مستقیم با معیشت حداقل 27 میلیون نفر از مردمی که غالب آنها از اقشار آسیبپذیر جامعه هستند، امتناع کرده و صندوق تامین اجتماعی را تا مرز ورشکستگی پیش برده است؟!
آیا صرفا برای توجیه انتصاب ناصواب چهرهای مسئلهدار و متهم در صندوق تامین اجتماعی باید بدهی دولت به صندوق پرداخت میشد؟ آیا پرداخت این بدهی ها در ادامه کشمکش با مجلس بوده است؟
و اینکه اگر قرار نبود مرتضوی پس از موسویان به عنوان مدیرعامل صندوق تامین اجتماعی از سوی دولت منصوب شود، بدهی 35 هزار میلیارد تومانی دولت همچنان سیر صعودی طی می کرد و صندوق واقعا ورشکسته می شد؟
مسئولان دولتی که خود را خادم اقشار مستضعف و محروم جامعه میدانند، به این مسئله فکر کرده اند که دود لجبازی دولت و عدم تمکین به پرداخت حقوق ده ها میلیون ایرانی آن هم برای 5 سال پیاپی صرفا به چشم همین قشر آسیبپذیر خواهد رفت.
نظرات شما عزیزان: